Mobiilinäkymä
Tulostusnäkymä

Datja dan, Herre, teit onjesdus hefens

1. Datja dan, Herre, teit onjesdus hefens,
sel mijens voon semtat settannun dan,
shell mijens strifneel ien volte dains Hengens,
sel mijens ketnen dan teit algettan.
Usnues, vaalendues mijee doste,
:,: tsiibeinsem alet ain dengrij mei voste. :,:

2. Dainelt mij aidee od alduee valjad,
sel khotens onjen mij vaalendu sie.
Dan mijeel endrennem datjelet datjand,
var mijel sertses dai höisdus dest lie!
Datja dan vernimmeis ien kerd dint helga,
:,: algant dan onjemmeis holla od helda. :,:

3. Vaisdu mij marringeil hefennens Ylgee,
lehtat dan saavend od lehem dan een.
Usnai mij dain mijee värtait ain jette,
signetat sietem mij dains seidoken.
Vinne dains eet mijens soulens var joome,
:,: armus em laifuens, hilluens loodel. :,:

4. Mijen ain shella dan uuvetsa voons peel,
vaig mijel voltij van hovsennij em.
Khoten dan segesen lehemmendes shell,
diel sei mij lufduen iguennen.
Enkerd mij marringeil kotsai Keretens,
:,: höisduee sangeim semt jules tos Herrens. :,:

Sanat: Väinö Havas 1941
Käännös: Jouni Kähkönen 15.2.2013