Maanslekens loidens singeissem

Maanslekens loidens singeissem em lodus vegalek Siionens serne, sangen dens, dens ikkus bleslekke. Ain strandel tesens ersounnens ee besjee, huiluee. Ljuuvemmaal maal me villam van Jeesusens lehueel. Od velem, ner me mindellam khoteel ul koddantei, me shelloim lehem Jeesusens eede deins mekken. Me hungam: Laiflek Herremmes, mei ait dan erdelleim, et eedoim enkerd lehemdes semmues prourijens. Dies tihem vool stepelleissem himlus den beddae, od oulsij summoij hailettai dee khotee soilsukee. Van enkerd ennem shunnel ain, ain falla eedeimmeg, ner khoteel meins me kottum ul Jeesusee et dänsa. Em braudesel Jeesusens ehdoem ikrevnee, ner diese shiem nil teidikken semekken stepella. Van emmep vares heeranne sedlenne sanguinim, vi sefai strandel hilluens, maa teidinim jetsae.